Πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν χτες για την κατάληψη από αστέγους και αλληλέγγυους χτες στο καφέ της Μασσαλίας και της Σόλωνος. Στο διαδίκτυο δηλαδή, τα κανάλια το θάψανε.
Σύμφωνα με ανάρτηση του Παραλληλογράφου και του risinggalaxy τα περιστατικά έχουν ως εξής: Χτες το απόγευμα αρχικά 11 άστεγοι και 4 αλληλέγγυοι σπάσαν μια κλειδαριά στο καφέ του πνευματικού κέντρου Αθηναίων – το οποίο ανήκει μάλλον σε ιδιώτη που έχει χρεοκοπήσει. Υπήρχε ανησυχία από το πρωί, γιατί είχε διαδοθεί η είδηση ότι πέθανε ένας άστεγος από σηψαιμία, ενώ τρία νοσοκομεία δεν τον δεκτήκανε. Από τουιταρίσματα έγινε κάλεσμα για αλληλέγγυους, γιατί ο δήμαρχος Καμίνης ζήτησε παρέμβαση του εισαγγελέα. Φτάνουν κλούβες των ΜΑΤ και παρά τα γιουχαΐσματα προχωρούν σε συλλήψεις, με κατηγορίες διακεκριμένη φθορά (το σπάσιμο του λουκέτου), κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος (βάλαν μια μπαλαντέζα) και διατάραξη οικιακής ειρήνης (στο κλειστό καφέ).
Στο σημείο βρέθηκε και μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στο twitter του αστυνομικού ρεπορτάζ, σχολιάζουν ότι την κατάληψη την κάναν αντιεξουσιαστές για να προκαλέσουν ντόρο και ανάμεσα τους ούτε ένας άστεγος. Χωρίς όπως παραδέκτηκαν αργότερα, να είναι καν εκεί. Συγκεκριμένα η Νάντια Αλεξίου έγραψε:
https://twitter.com/#!/NantiaAlexiou/status/164774789951651840
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό που λέμε αντικειμενικότητα δεν υπάρχει. Ο καθένας ερμηνεύει τα γεγονότα, ανάλογα με τις προκαταλήψεις του και την ιδεολογική του τοποθέτηση. Αν είσαι ιδεολογικά τοποθετημένος στο ότι οι αριστεροσυριζαίοι έχουν μοναδικό σκοπό της ζωής τους να διαταράσσουν τη ζωή και την τάξη των φιλήσυχων ανθρώπων, τότε μόνο αυτό βλέπεις γύρω σου.
Η παραπληροφόρηση όμως είναι άλλο πράγμα. Και όταν δηλώνεις δημοσιογράφος έχεις μεγαλύτερη ευθύνη γιατί κάποιοι άνθρωποι σε εμπιστεύονται για την ενημέρωση τους. Δηλαδή όταν λες ότι δεν υπήρχε ούτε ένας άστεγος, το λιγότερο που περιμένει κάποιος από σένα, γιατί πρόκειται για ένα γεγονός, και όχι «ερμηνεία» , είναι να το έχεις διαπιστώσει ιδίοις όμμασι.
Απλοί άνθρωποι με μαγνητοφωνάκια και κάμερες κάνουν καλύτερη δουλειά σήμερα στην εποχή του διαδικτύου.
Οι λέξεις δεν είναι αθώες. Και εν μέρει έχει δίκιο η Νάντια Αλεξίου – για να πετάξει τη μπάλα φυσικά – όταν λέει ότι ο καθένας επιλέγει να ενημερώνεται, από εκεί που του ταιριάζει. Όταν επιλέγεις να ενημερώνεσαι από κάποιον που χρησιμοποιεί τη λέξη «λαθρομετανάστες», για τους οικονομικούς μετανάστες, όπως ο Γιάννης Σιδέρης, τότε κάνεις ιδεολογική τοποθέτηση, που σίγουρα δεν είναι αθώα.
https://twitter.com/#!/Siderisg/status/164767128560472064
Ο Στράτος Σαφιολέας φρόντισε να κάνει μια ανάρτηση για να δικαιολογήσει το Δήμο, ελλείψει επίσημης απάντησης, όπως λέει και ίδιος
http://www.twitlonger.com/show/fmaucb
Χθες: άστεγοι και πνευματικό κέντρο.
Αφού δε το κάνει ο Δήμος, δανείζομαι την εξαιρετική ενημέρωση που έκανα στη σελίδα της στο Facebook η Νέλλη Παπαχελά.
Διαβάστε για να γνωρίζετε. Και πάλι λυπάμαι για το έλλειμα άμεσης και οργανωμένης ενημέρωσης από τον Δήμο στα social media.===
Νέλλη Παπαχελά:«Την ώρα που οι εργαζόμενοι στο δήμο Αθηναίων, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι αρμόδιοι φορείς, εθελοντές και πολίτες, τείνουν να κερδίσουν μία μεγάλη και δύσκολη μάχη, ώστε κανένας άστεγος να μη μείνει μόνος του και απροστάτευτος απέναντι στα έντονα καιρικά φαινόμενα, κάποιοι – σίγουρα όχι άστεγοι – επιδίδονται σε ασκήσεις φθηνού λαϊκίστικου εντυπωσιασμού και πολιτικού καιροσκοπισμού.
Υπενθυμίζεται, λοιπόν, ότι ο σχεδιασμός για τους άστεγους όχι μόνο ήταν έγκαιρος αλλά κινητοποίησε τις πιο δραστήριες δυνάμεις της πόλης της Αθήνας και εφαρμόστηκε ως εξής:
· σύσκεψη του δημάρχου Αθηναίων, την Τρίτη 24 Ιανουαρίου, με τους εκπροσώπους ΜΚΟ και φορέων, για το σχεδιασμό εν όψει της επιδείνωσης των καιρικών φαινομένων
· δημοσιοποίηση την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου, των τεσσάρων κτιρίων προσωρινής φιλοξενίας και των τηλεφωνικών γραμμών 24ωρης επικοινωνίας
· ο αριθμός των 25 άστεγων πολιτών, που την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου (πρώτη μέρα της κακοκαιρίας) κατέφυγαν στα δημοτικά κτίρια, ανήλθε τις δύο τελευταίες νύχτες της κακοκαιρίας (30 και 31 Ιανουαρίου) στους 100, με αρκετά μεγάλη – ακόμη και σήμερα – ευχέρεια φιλοξενίας
· τουλάχιστον πέντε ομάδες εργασίας δρόμου (street work), αποτελούμενες από εργαζόμενους στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), μέλη ΜΚΟ και εθελοντές, μέρα και νύχτα, ενημέρωναν τους άστεγους συμπολίτες μας για τους διαθέσιμους χώρους, διαπίστωναν έκτακτες ανάγκες ενίσχυσης (κουβέρτες, τρόφιμα, φάρμακα), διακομιδής (σε περιπτώσεις κλονισμένης υγείας) ή μετακίνησης
· χιλιάδες πολίτες, φορείς, οργανώσεις και εταιρίες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΚΥΑΔΑ για τρόφιμα και είδη ιματισμού
· συνεχής αλληλοκάλυψη και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων σε ελλείψεις ειδών
Ο δήμος Αθηναίων και η κοινωνία των πολιτών, σε απόλυτο συντονισμό και συνεργασία, θα συνεχίσουν την προσπάθεια, ώστε κανένας να μην είναι μόνος του στην κρίση. Η μάχη συνεχίζεται.»
—-
Δείτε και σχετικό άρθρο της Καθημερινής για τα χθεσινά περιστατικά.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/02/2012_425550
—-
ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Υπάρχει ένας μύθος με τον βοσκό που φώναζε «λύκος» συνέχεια. Κάποια φορά εμφανίστηκε ο πραγματικός λύκος, αλλά κανείς δεν βγήκε να τον βοηθήσει.
Αφιερωμένο ειδικά, και πολύ φιλικά. Ξέρουν ποιοι είναι.
Ο αέρας «αντικειμενικότητας» που διαπερνά το κείμενο, δεν μπορέσε να κρύψει το γεγονός, ότι ο Δήμος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλους τους αστέγους, που υπάρχουν εκεί έξω. Αντίθετα αντικαθιστά τη στέγαση με ομάδες «δρόμου». Επίσης δεν μπορεί να κρύψει την παραδοχή ότι ο Δήμος είναι ο μόνος που επιτρέπεται να κάνει κάτι για τους άστεγους. Και αυτό είναι μια ιδεολογική τοποθέτηση, που έχει σχέση με την αποδοχή του πατερναλισμού. Απαιτώ από κάποιον να έρθει να με σώσει, ακόμα και αν αυτός δεν μπορεί, ή δεν έχει και καμιά όρεξη να το κάνει.
Για να ξηγιόμαστε λοιπόν. Αν κάποιοι στην εποχή της πλήρης διάλυσης του κοινωνικού κράτους θέλουν να προπαγανδίσουν την κοινωνική αλληλεγγύη, τα συλλογικά συσσίτια και κάθε μορφή αυτοοργάνωσης, τότε κάνουν πάρα πολύ καλά κατά την ταπεινή μου – μη αντικειμενική άποψη. Και όχι μόνο είναι θεμιτό πολιτικά – αλλά επιβάλλεται πλέον σαν θέμα ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.
Αν όπως πάνε τα πράγματα, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας συνεχίζει να μπαίνει πάνω από την ανθρώπινη ζωή, τότε προβλέπεται να ζήσουμε χειρότερες καταστάσεις από τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, και άλλα φαντάσματα, με τα οποία μας κοιμίζαν οι μανούλες μας για να καθόμαστε ήσυχοι. Δημοσιογράφοι, παρατρεχάμενοι και λοιποί καιρός να ανοίξετε τα ματάκια σας.
Σαφώς και θα προτιμούσα το κράτος, για το οποίο πληρώνουμε τόσους άμεσους και έμμεσους φόρους να αξιοποιεί τα λεφτά προς αυτή την κατεύθυνση, προς την πλευρά του δημόσιου αγαθού και όχι του κρατικισμού. Αλλά επειδή αυτό το τρένο έφυγε, ο πατερναλισμός απέτυχε, η διακυβέρνηση μας άφησε χρόνους, μπορούμε και μόνοι μας.
Και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αποκόμηση «πολιτικού» οφέλους, με την έννοια των ψήφων, ή της θεσούλας στη βουλή, το οποίο κάποιοι με τις παλιοκομματικές τους παρωπίδες είναι το μόνο που βλέπουν. Το πτώμα ψόφησε και βρώμισε κύριοι, εσάς γιατί δεν σας μυρίζει;
Ατημέλητος πίνακας του Ντα Βίντσι από το 1508
La Scapigliata 
κρειττον σιγάν
Πατερναλισμός, μη κάνεις τίποτα, ο Μεγάλος Αδερφός θα φροντίσει για σένα.
Μην εξασκείς την αλληλεγγύη και την αυτοργάνωση, είναι αντίδοτο στο δηλητήριο
που πρέπει να πάρεις.
Να πνιγούν στη χολή τους ή στο αίμα τους;
[…] La Scapigliata […]
[…] Στράτος Σαφόλιας, φρόντισαν να κάνουν τον απαραίτητο “εποικοδομητικό” αντίλογο, για το ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση στο θέμα των […]